Stoi na półce i nie zmienia jej nic...
Nawet czas nie okrył swym pudrem jej porcelanowych policzków
po których spływają finezyjne łzy tęsknoty.
Tylko Ona pamięta jak wyglądał tamten bal.
Tylko Ona pamięta prawdziwy kolor swej purpurowej sukienki.
Tylko ona i jej porcelanowa twarz, którą skrywa w swych porcelanowych dłoniach.
